Pats. Drie spotjes boven de boekenkast springen uit nadat ik op de lichtknop heb gedrukt. Zuchtend noteer ik het onder ‘kapstokhaak eraf gevallen’, ‘lamme deurhendel’ en ‘klemmend raam’ op het lijstje voor de klusjesman. En ik bedenk me dat ik hem nu echt moet bellen, want op deze manier is het ’s avonds bij de voorleesstoel aardedonker. Nadat mijn klusjesheld een ochtend is komen troubleshooten en de lichtknop weer werkt, verzucht mijn vriend tevreden hoe fijn het is dat ‘mijn huis het weer doet’.
Na drie dagen heeft mijn vierjarige een deuk in de muur gereden en wil het rolgordijn niet meer naar beneden. De vooruitgang die we hadden geboekt blijkt slechts een tussenstand van 1-0 van menselijk ingrijpen op de neiging van het universum om uit elkaar te vallen. En nu staat het weer gewoon 2-1 voor de natuur.
Nieuwe orde
Alles valt uiteindelijk uiteen. Dat is een natuurwet. Niet alleen het materiële, maar elke orde begeeft het. Net als je denkt dat je het allemaal aardig op de rit hebt, krijg je een metaforische bal recht in je gezicht geworpen of wordt er aan de hoekjes geknabbeld van hoe je had bedacht dat het moest blijven. Een orde bestaat slechts totdat het vervalt in chaos van waaruit weer een nieuwe orde kan ontstaan – of je nu gesteld was op de oorspronkelijke orde of niet.
Alles in stand houden is nogal onrealistisch en tamelijk vermoeiend. Het is de dure auto die niet op straat geparkeerd mag worden omdat iemand er tegenaan zou kunnen rijden. Het is de gegoten betonvloer waarop het verboden is met schoenen te lopen. Het is het familie-etentje waar de ruzie tussen twee tantes onbesproken moet blijven. Het is speelgoed opruimen met vier buurkinderen over de vloer. Het is, kortom, het leven leiden alsof je een som oplost, terwijl het eigenlijk meer weg heeft van een zeiltocht maken met windvlagen van alle kanten.
Coming soon: ‘Mindful met Happinez’
-
Over de wijsheid van leven in het nu
-
12 oefeningen voor ultieme ontspanning
-
En meer
Geruststellend
Ergens heeft het iets geruststellends: we kunnen wel proberen om de dingen te behouden en repareren, maar het zijn slechts pogingen die gedoemd zijn te mislukken. Als het lukt om ons daar monter bij neer te leggen, is er eigenlijk niet zo veel aan de hand.
Ik kijk even naar de nieuwe onregelmatigheid in de muur, probeer tevergeefs het rolgordijn naar beneden te rollen en pak een briefje waar ik ‘deuk’ en gordijn’ op schrijf. Met een magneet druk ik het papiertje op de koelkast die, nu ik goed luister, een vreemde zoem laat horen.
Meer Happinez?
- Deze yogahoudingen verminderen spanning en stress
- Schrijfoefening om emoties los te laten
- Kleurenpsychologie: deze kleuren werken kalmerend
