Vijf levenslessen van legendarische vrouwen

Fotografie Nickolas Muray
Vijf levenslessen van legendarische vrouwen Vijf levenslessen van legendarische vrouwen Vijf levenslessen van legendarische vrouwen

Cleopatra leeft al meer dan 2000 jaar niet meer, Aletta Jacobs is al bijna een eeuw dood en zelfs Frida Kahlo is al bijna 70 jaar niet meer onder ons. En toch kunnen we van hen, en van tientallen andere feministen avant-la-lettre, een les leren waar we nog elke dag wat aan hebben.

Je hoeft maar aan #metoo te denken om te beseffen dat er voor vrouwen nog altijd een wereld te winnen valt. Op zoek naar inspiratie (hoe gingen vrouwen in vroeger tijden om met hun worstelingen?) doken Elizabeth Foley en Beth Coates in de geschiedenis. Ze ontdekten dat er tientallen vrouwen vóór ons waren die tegen precies dezelfde problemen aanliepen (of erger), en ze met verve wisten te verslaan. Al die lessen vind je in het boek Wat zou Cleopatra doen? Levenslessen van 50 uitzonderlijke vrouwen.

Durf op te staan tegen rotzakken

Neem bijvoorbeeld Rosa Parks. Het is nog helemaal niet zo lang geleden dat zij, op 1 december 1955, met de bus naar huis ging. In die tijd was de bus verdeeld in zitplaatsen voor witte en voor zwarte mensen. Het ‘witte deel’ van de bus was vol, en toen er een witte man instapte vroeg de chauffeur Rosa en de mensen in haar rij om op te staan, zodat de man kon gaan zitten. Iedereen stond op, maar Rosa niet. De politie arresteerde haar, en Rosa werd het symbool van een busboycot die werd geleid door dominee Martin Luther King. Rosa bleef actief in de strijd voor gelijke rechten van zwarte mensen. Zelf zei ze: ‘Je moet nooit bang zijn voor wat je doet als het terecht is.’

Ontdek je eigen stijl

Opgestoken zwart haar met bloemen erin, imposante wenkbrauwen: je ziet haar meteen voor je, Frida Kahlo. Als er iemand een eigen stijl had, dan was het de Mexicaanse schilder. Maar voor haar was kleding, haar en make-up geen kwestie van de buitenkant: het was, naast haar schilderkunst, een manier om zich te uiten. Toen haar been moest worden geamputeerd, ontwierp ze haar eigen rode prothese, versierd met belletjes. Niet voor niets besloot haar grote liefde Diego na haar overlijden dat haar kledingkast vijftig jaar gesloten moest blijven – als symbool van het belang van kleding in haar leven.

Online training Sacred Sexuality

  • Ervaar meer levendigheid, intimiteit en sensualiteit

  • Kom in verbinding met je vrouwelijke energie

Wees blij met je boobies

Ze is in ons land niet zo’n grote naam als pak-‘m-beet Cleopatra of Aletta Jacobs, maar ook van Akiko Yosano kan elke vrouw een waardevolle les leren. De allereerste Japanse dichteres schreef een gedicht over haar borsten. Op een positieve manier: ze is blij met wat er onder haar jurk zit. Nogal bijzonder, aan het eind van de negentiende eeuw. Huwelijken werden vaak nog gearrangeerd, vrouwen werden niet geacht zich openlijk uit te spreken – laat staan over hun vrouwelijkheid. Haar gedicht werd Akiko niet in dank afgenomen, maar meer dan 120 jaar later is haar boodschap nog even krachtig.


Zie kwetsbaarheid als kracht

De Betty Ford kliniek is waarschijnlijk de bekendste afkickkliniek ter wereld. En hij heet niet zomaar zo: Betty Ford was niet alleen First Lady (getrouwd met de Amerikaanse president Gerald Ford), maar ook een openhartige vrouw die publiekelijk vertelde over haar verslavingen aan alcohol en pijnstillers. In interviews legde ze uit hoe ze verslaafd was geraakt door de druk van het opvoeden van haar kinderen en haar minderwaardigheidscomplex. Haar eerlijkheid was (en is!) zeldzaam voor iemand met zo’n prominente rol, en maakte het voor vele anderen makkelijker om eerlijk voor hun probleem uit te komen.

Wees blij met je anders-zijn

Van jongs af aan was Rosalind Franklin razend slim. Niet zo gek dus, dat ze aan de prestigieuze universiteit van Cambridge scheikunde ging studeren en daarna onderzoeker werd. Ze speelde een grote rol in het onderzoek naar DNA, dat later zo belangrijk zou worden bij de analyse van ziekten én het ontrafelen van moordzaken. Maar toen in 1962, vier jaar na haar overlijden, de Nobelprijs aan haar mede-onderzoekers werd toegekend, noemde geen van hen haar in zijn dankwoord. Rosalind was namelijk geen allemansvriend geweest: ze was voortvarend, had geen moeite met stevige discussies en zei wat ze vond. Heel opmerkelijk voor een vrouw in een mannenwereld, maar daar had ze zich nooit wat van aangetrokken.

Meer levenslessen lezen?

Vier levenslessen van zenmeester Bernie Glassman.

Over auteur
Freelance journalist Dorien Vrieling is een nuchtere Noorderling met een grote interesse in wat mensen beweegt. Ze schrijft graag over de hobbels die een mens op zijn weg kan tegenkomen, en hoe je daarmee om kunt gaan.
Volgend artikel
9 waardevolle levenslessen van de Dalai Lama
9 waardevolle levenslessen van de Dalai Lama