Het verlangen naar een liefdesrelatie kan op sommige momenten groot zijn. Dat is niet raar of gek; liefde en verbondenheid is immers één van de meest universele behoeften van de mens.
Ook wanneer je zelf niet zo bewust bezig bent met je vrijgezellenstatus, is er altijd wel een familielid, collega of ontroerende reclame die je erop wijst. Het hebben van een relatie wordt immers vaak als het hoogste ideaal gezien. Dat is niet zo gek, want een relatie hebben ís ook heel fijn.
Een arm om je heen, een warm lijf in je bed, een trouwe bondgenoot die je regelmatig vertelt dat hij of zij van je houdt. Lief en leed met iemand kunnen delen, voelt nu eenmaal goed. Met die diepe wens tot verbondenheid is dus niks mis, al moeten we daar soms wel even aan herinnerd worden.
Wanhopig of eerlijk?
Een relatie is in onze samenleving namelijk zó op een voetstuk gezet dat het voelt als falen wanneer je geen partner hebt. Toch wordt daar zelden over gepraat. Wie hardop toegeeft eenzaam te zijn of graag een liefdesrelatie te willen, loopt al snel de kans als ‘wanhopig’ bestempeld te worden. Bovendien vind niemand het leuk om zielig gevonden te worden.
Online training Tantra & seksuele energie
-
Voel je lichter, vrijer én levenslustiger
-
Meer uit je hoofd zijn en meer in contact met je lichaam
-
Meer dan 5.925 trainees gingen je voor
Verdringen is geen oplossing
Precies om die reden onderdrukken veel mensen dat knagende gevoel van eenzaamheid in. In plaats van eerlijk delen met welke gevoelens ze kampen, slaan ze zich dapper door dat kerstdiner heen en blijven geduldig antwoorden dat ze ‘de juiste gewoon nog niet gevonden hebben’ als voor de derde keer wordt gevraagd naar hun relationele status. Gevoelens van verdriet of eenzaamheid worden verdrongen. En als ze dan toch bezig van ons nemen, worden ze al snel opgevolgd door een destructieve, veroordelende gedachte. Nergens voor nodig. Het niet hebben van een relatie is geen falen en je bent niet wanhopig als je naar liefde verlangt. Sterker nog, het is één van de meest basale behoeften. Bovendien zorgt het verdringen van lastige emoties er niet voor dat ze verdwijnen. Ze blijven juist sluimeren en kunnen ervoor zorgen dat vreugdevolle energie uit je leven wegsijpelt. De kunst is dan ook om je eigen verlangen te omarmen.
Omarm je verlangen
Accepteer elke emotie – zowel gelukkige als verdrietige. Laat ze er even volledig zijn en deel ze desnoods met iemand in je omgeving. Juist door even heel bewust stil te staan bij deze gedachten, zorg je ervoor dat ze geen bezit van je nemen. Waak er ook voor om teveel te fantaseren hoe situaties zouden zijn wanneer je wél een partner had. Zulke fantasieën zorgen ervoor dat de wereld om je heen op afstand raakt en je voorbijgaat aan alle lieve, geïnteresseerde, attente mensen met wie je het op dit moment al fijn kan hebben.
Er zijn ook genoeg alleenstaanden die single zijn helemaal niet als lastig ervaren, en dat is ook oké. Het gaat erom dat we onszelf niet straffen voor het hebben van bepaalde gevoelens, maar die juist accepteren. Pas dan ga je met jezelf om zoals je met een goede vriendin zou doen: mild, niet veroordelend en liefdevol.
Meer lezen over single zijn?
- Single en al een tijdje op zoek? Waarom het misschien aan jezelf ligt
- 5 dingen die je niet wilt horen als je single bent
- Ben jij een slimmerd? Waarom de kans dan groter is dat je nog een tijdje single blijft
