Ik ben erop uitgekeken en ik wil ervan af. Vastbesloten ben ik om het in mijn systeem en relatie uit te bannen: het puntjes scoren. Mijn gelijk halen. Een innerlijk scorebord bijhouden van de net iets slimmere opmerking, de handigere oplossing, de juistere feitenkennis, de lievere geste.
In elke liefdesrelatie is er onbewust of bewust wat competitie gaande – een gezonde rivaliteit die ervoor zorgt dat de een geen deurmat wordt waar de ander overheen kan lopen en die de weegschaal enigszins in balans houdt. Maar als het samenzijn gaat lijken op duelleren, dan wordt dat verdomde vervelend. Elk gelijk dat ik haal, elk puntje dat het scorebord weer doet oplichten, gaat ten koste van de verbondenheid. Van het wij-gevoel. Ik wil een medestander zijn van mijn geliefde, geen tegenstander.
Ik bedoel niet verhitte discussies. Ook niet op het vergelijken van inspanningen in het huishouden. Of de zorg voor de kinderen. Als er niets gezegd mag worden over een balans die naar één kant doorslaat, dan heb je pas echt een probleem. Nee, waar ik het over heb is het geharrewar met als enige doel als winnaar uit de strijd te komen.
Herken je dit?
Je kijkt met je partner een serie en je hoort jezelf zeggen dat er straks vast dit of dat gaat gebeuren. Je partner denkt daar anders over. Als de volgende scène inderdaad verloopt zoals jij dacht, stoot je je partner triomfantelijk aan: ‘Ik zei het toch’. Vijf minuten later stel je een nogal domme vraag over waarom personage X iets doet en zegt je partner, blij om ook iets beter te weten, dat het natuurlijk zus en zo zit. De score staat weer gelijk. Totdat er een volgend punt gescoord wordt. Dodelijk vermoeiend.
Coming soon: ‘Mindful met Happinez’
-
Over de wijsheid van leven in het nu
-
12 oefeningen voor ultieme ontspanning
-
En meer
Waar komt de neiging tot duelleren in een relatie eigenlijk vandaan? Misschien komt het voort uit twijfel of de ander jou, in al je geweldigheid, nog wel ziet. Of misschien ontspruit het duidelijk uitserveren van je genialiteit uit onzekerheid, omdat je het gevoel hebt dat de ander boven je uittorent en jij daar iets tegenover moet zetten. Bij mij, zo kom ik er al schrijvende achter, zou het wel eens te maken kunnen hebben met een verlangen naar liefde en waardering. Ik denk verbondenheid te creëren met een voorsprongetje in het duel, maar in werkelijkheid schep ik er alleen maar afstand mee.
Win samen
Ik houd dus op met die krachtmeting. Ik wissel van shirt en ga lekker in hetzelfde team spelen als mijn geliefde – met elkaar en niet tegen elkaar. Anders wint er helemaal niemand en verliezen we allebei.
Meer lezen over relaties?
Een betere relatie kost je maar 6 uurtjes.
