Hoe vaak heb je niet vol liefde en empathie een gefrustreerde vriendin getroost en opgepept? Wanneer we met diezelfde zachtheid naar ons eigen geklungel kijken, maken we ons leven net even wat leuker.
Toen ik een tijdje geleden voor het eerst in een aantal maanden weer voet in de sportschool zette, gaf me dat geen goed gevoel. Sterker nog, het was verschrikkelijk! Ik voelde me geïntimideerd door alle afgetrainde lijven die onmogelijke hoeveelheden kilo’s de lucht in tilden. Ik schaamde me voor mijn knalrode hoofd toen ik van de loopband afstapte. Al met al voelde ik me een niet-fitte klungel in een ruimte vol mensen die het beter voor elkaar hadden dan ik. Toen ik na een lang uur weer op de fiets naar huis zat, was ik vooral gefrustreerd.
Ik weet dat ik niet de enige ben die zich weleens opgelaten voelt in de sportschool. Het is een van de grootste redenen dat mensen hun pogingen tot sporten vaak snel weer staken. Ze voelen zich niet op hun plek en hebben geen plezier in het bewegen. Niet omdat ze het bewegen zelf nou zo stom vinden, maar vooral het gevoel dat ze erbij krijgen. Alsof we meteen al superfit zouden moeten zijn en het anders helemaal maar laten gaan.
Fit worden lukt niet in een dag
Nu is het hele punt van naar de sportschool gaan natuurlijk om fitter en sterker te worden. Dat is een proces dat tijd nodig heeft, dat is een feit. Net als dat het algemeen bekend is dat het begin het moeilijkst is. In plaats van gefrustreerd, had ik me dus juist trots moeten voelen toen ik afgepeigerd op die fiets zat na mijn eerste sportuurtje sinds maanden.
Coming soon: ‘Mindful met Happinez’
-
Over de wijsheid van leven in het nu
-
12 oefeningen voor ultieme ontspanning
-
En meer
Meer zelfliefde
Van nature zijn we vaak een stuk harder voor onszelf dan voor de mensen in onze omgeving. Wanneer we iets nieuws proberen te leren en het lukt niet meteen, raken we gefrustreerd. En wanneer op het werk alles in de soep loopt, worden we boos op onszelf, zelfs als we er zelf niets aan konden doen. En dat is zonde, want als we met iets meer zelfliefde naar onszelf kijken, wordt het leven een stuk prettiger. Een positieve mindset maakt het bovendien veel makkelijker om steeds weer de goede, gezonde, juiste keuzes te maken.
Van gefrustreerd naar trots
Toen ik zo gefrustreerd op de fiets zat, voelde ik me klein en verslagen. Ik vertelde mezelf dat het sporten nóóit mijn ding zal worden en dat ik mezelf die kwelling nooit meer aan ging doen. Toch heb ik doorgezet en nu, een paar maanden later, durf ik oprecht te zeggen dat ik met plezier naar mijn sportklasjes ga. Natuurlijk heb ik soms geen zin en zal ik nooit de sportiefste, fitste of meest afgetrainde persoon zijn, maar het sporten geeft me een goed gevoel over mezelf. Ik weet dat het me op de lange termijn gelukkiger maakt. En ik ben er trots op dat bepaalde oefeningen me nu makkelijker afgaan dan een paar maanden geleden.
Een beetje liever
Hoe veel beter was het geweest als ik dat gevoel van trots al meteen op die fiets had gevoeld? Als ik mezelf had opgepept in plaats van de grond in gepraat? Op zulke momenten zou ik me voor moeten stellen dat mijn beste vriendin in eenzelfde situatie zou zitten. Zou ik haar dan prijzen om het feit dat ze de eerste stap heeft gezet, of haar veroordelen dat ze op dat moment niet de fitste versie van zichzelf is? Dat eerste natuurlijk. En jij ook, dat weet ik zeker.
