Rising Woman Sheleana Aiyana: ‘In ons eigen donkerste donker kunnen we onszelf vinden’

Rising Woman Sheleana Aiyana: ‘In ons eigen donkerste donker kunnen we onszelf vinden’ Rising Woman Sheleana Aiyana: ‘In ons eigen donkerste donker kunnen we onszelf vinden’ Rising Woman Sheleana Aiyana: ‘In ons eigen donkerste donker kunnen we onszelf vinden’

Sheleana Aiyana werd op haar derde door haar alcohol verslaafde moeder achter gelaten bij een pleeggezin. Er volgde een lange reeks van verschillende pleeggezinnen, verschillende soorten misbruik en in-en-uit-huis-plaatsingen.

Haar moeilijke jeugd ging naadloos over in moeilijke relaties met mannen. Op haar 25e kwam er een belangrijk keerpunt. Nu is Sheleana misschien wel een van de jongste spirituele coaches. Haar Instagram-account @RisingWoman heeft inmiddels 1,7 miljoen volgers.

Wanneer kwam voor jou het keerpunt, of wanneer kwam je awakening, vanuit zo’n moeilijke jeugd, naar waar je nu bent?

“Ik ontmoette een man met wie ik trouwde toen ik begin twintig was. Hij was vriendelijk. Maar hij heeft me verlaten voor een andere vrouw, en hij nam ook mijn geld mee, mijn spullen, en zelfs mijn kat. Ik verloor in één klap alles wat ik op dat moment had. Ik zie het beeld nog voor me: hij reed weg, ik rende erachter aan, op blote voeten. Ik gilde. En ineens zag ik mezelf als driejarige staan, schreeuwend en huilend, omdat mijn moeder wegging nadat ze mij voor het eerst bij een pleeggezin achterliet. Toen realiseerde ik me dat het helemaal niet ging om die man, maar om mijn eigen wonden uit het verleden. Achteraf was dat een katalysator voor waar ik nu ben. Ik zocht spirituele leraren die me konden helpen. Ik ben schaduwwerk gaan doen en innerlijk-kindwerk, plantenceremonies, sjamanisme, adem- therapie – zo’n beetje alles wat ik kon vinden. En ik deed het met volle overgave. Ik wilde door dit verdriet heen komen.”

Heb je de trauma’s nodig gehad om te komen waar je nu bent?

“Voor mijzelf kan ik wel zeggen dat elke pijnlijke ervaring die ik heb gehad, hoe verschrikkelijk ook, in feite een mogelijkheid werd om dichter bij compassie en begrip te komen. Door wat ik heb meegemaakt, kan ik andere mensen begrijpen. Omarm je eigen schaduwkant. In ons eigen donkerste donker kunnen we onszelf vinden. Juist op de dieptepunten, op de bodem. Daar komen is zo confronterend, dat we juist op die momenten wakker kunnen worden in een nieuwe werkelijkheid. Als alles kapotgaat, kun je opnieuw beginnen.

Als je iets heel pijnlijks meemaakt, een scheiding of een sterfgeval bijvoorbeeld, zijn er eigenlijk twee opties. Je gaat dicht of je gaat open. Je kunt zeggen: ‘Zie je, het is niet oké om lief te hebben, want het eindigt toch in pijn.’ Of je neemt de ervaring aan, om dieper bij jezelf te komen.”

Wat bedoel je met Rising woman, waaruit moeten we oprijzen?

“Voor mij betekent rijzen: dieper in de waarheid stappen, dieper in ons zelfbewustzijn. En erkennen dat juist pijn de weg kan leiden naar meer vertrouwen, meer kwetsbaarheid. Vrouwen hebben veel meer kracht in zichzelf dan ze vaak weten. Veel meer veerkracht. Als je ervoor openstaat om jezelf te leren kennen op een diep niveau, en om echt van jezelf te gaan houden, jezelf helemaal te accepteren zoals je bent, dan ben je de druppel die een kring wordt in het water. Onze samenleving is gestoeld op competitie en conflict, maar als we deze weg naar ons eigen hart kunnen vinden, hoeven we niet meer te strijden.”

Is dat de kern van jouw teaching: het begint bij zelfliefde?

“Als ik spreek over een conscious relationship, bedoel ik in de eerste plaats de relatie met jezelf, ja. Als er een stevig en gezond fundament van liefde in je zit, van veiligheid, dan kunnen je relaties met andere mensen ook beter worden. Ik geloof niet dat je perfect hoeft te zijn voordat je een relatie aangaat. Je kunt ook in een relatie genezen. Een deel van de partner-workshops die ik samen met mijn man Ben Goresky geef (genaamd ‘Creating Conscious Love’, red.), bestaat uit laten zien dat wij ook nog steeds problemen hebben. En hoe we daarmee omgaan, of hoe we erom kunnen lachen. We zijn allebei nogal koppig: natuurlijk botst dat. Laten we allemaal mens zijn. Het enige wat je nodig hebt is de bereidheid om naar jezelf te kijken. Het werk is niet makkelijk. Maar bereid zijn om het werk te gaan doen, dat is het allerbelangrijkste.”

Dit artikel is ingekort en komt uit Happinez 7-2020. Verder lezen? Bestel ‘m hier.

Meer Happinez?

Over auteur
Kinderen verrijken je leven, maar zorgen tegelijkertijd voor enorme puinhopen in huis en hoofd. Ervaringsdeskundige Pauline Bijster (vier kinderen in de leeftijd van 11, 9, 4 en 2) vertelt hoe zij het aanpakt.
Volgend artikel
Zo creëer je een magisch en moeiteloos leven
Zo creëer je een magisch en moeiteloos leven