Huisdieren. Ze zijn warm, lief en je kunt er je verhalen aan kwijt, want luisteren doen ze als geen ander. Ermee knuffelen is troostend als je verdrietig bent en met ze spelen maakt je blij.
Luena (10) en haar moeder Patricia hebben een pittig jaar achter de rug waarin twee opa’s overleden. Gelukkig was konijn Plof er om ze te troosten en op te vrolijken.
Liefde van een dier
Luena: “Plof heette eerst Pluisje, maar toen hij klein was en hij zat bovenop zijn kooi, dan sprong hij eraf en hoorden we altijd plof, en toen ben ik hem zo gaan noemen. Ik zie hem als het allerliefste huisdier, maar ook ietsiepietsie als een broertje. ‘s Morgens haal ik eerst Ploffie uit zijn kooi en dan gaan we samen op de bank een filmpje kijken, met zijn warme lijfje tegen mijn buik. Wanneer ik me verdrietig voel om mijn opa’s, baal op school, of vriendinnetjes niet kunnen spelen, dan wil ik altijd naar Ploffie. Hij is er altijd. Als ik hem knuffel, krijg ik een heel warm gevoel in mijn buik en hart; dat vind ik heel fijn.”
Bijzondere band
Moeder Patricia: “Luena wilde vier jaar geleden heel graag een huisdier en omdat haar vader niet zo’n poezenmens is, kwamen we uit bij een konijn. Normaal zijn die niet zo op mensen gericht, maar het Teddy Widder-ras is socialer, dus kozen we daar voor. We zagen Plof op een foto bij een fokker en hadden nog nooit een konijn met zoveel haar gezien: we waren op slag verliefd! Luena is enig kind en ik denk dat Plof het gat van een broertje of zusje vult. Zij hebben een ochtendritueel: eerst haalt ze hem uit de kooi om samen op de bank wakker te worden en later zit hij aan het ontbijt erbij. Na school gaat Luena direct met hem knuffelen en spelen. Ze verzint spelletjes voor hem: ze maakt bijvoorbeeld een doolhof van karton met daarin een biksje – konijnenvoer – waar Plof dan doorheen moet lopen op zoek naar het voer. Of we rollen een yogamatje uit waar hij dan als een idioot overheen rent en vreugdesprongetjes maakt, binkies noemen ze dat. Dat doen konijnen alleen als ze heel tevreden zijn. Die twee hebben een bijzondere band, dat zie je ook aan het gedrag van Plof. Als enige van de familie wordt Luena gewassen door hem, niet alleen haar handen, maar soms ook haar hele gezicht, buik en benen. Voor konijnen versterkt wassen het groepsgevoel; het het een teken dat ze je heel aardig vinden en dat je officieel bent opgenomen in de konijnfamilie. Een jaar na Plof hebben we nog een konijn genomen, Kiki, maar die band is heel anders, minder hecht.”
Online training Tantra & seksuele energie
-
Voel je lichter, vrijer én levenslustiger
-
Meer uit je hoofd zijn en meer in contact met je lichaam
-
Meer dan 5.925 trainees gingen je voor
Grote steun
Moeder Patricia: “Het afgelopen jaar was zwaar: in december overleed mijn vader aan een hersenbloeding en in maart overleed Luena’s andere opa aan de gevolgen van het coronavirus. Voor Luena is het niet altijd makkelijk om erover te praten; voor kinderen is het sowieso lastiger om in woorden te vatten wat ze voelen. De afgelopen maanden lag ze als ze heel verdrietig was met Plof op de bank te knuffelen; hij is echt een grote steun geweest voor haar. Ze zegt dat hij een echte vriend is. Ik had vooraf nooit kunnen bedenken wat een troost, maar ook wat plezier een konijn kan brengen. En ik had ook nooit verwacht dat die twee zo’n sterke band zouden krijgen en dat Plof zo’n belangrijke plek in ons gezin zou innemen. Een tijdje terug had Luena Ploffie op haar schoot bij het ontbijt en kreeg ze tranen in haar ogen. Ik vroeg wat er was en ze wees naar haar hart. ‘Ik voel warm in mijn hart’. Het emotioneerde mij ook, want het was heel mooi hoe ze die onvoorwaardelijke liefde ontdekte en probeerde te omschrijven. Zo puur.”
Dit artikel komt uit Happi.kids 4-2020. Meer lezen? Bestel ‘m hier.
