Je voelt je in de steek gelaten. Als een vuilniszak aan de straatkant gezet. Vernederd en verraden, misschien zelfs. Want de toekomst die jij zag met je geliefde wordt niet gedeeld door die persoon, dat werd met een plotselinge klap duidelijk of met een zacht aanrollend vermoeden bevestigd toen de ander zei (waarschijnlijk op een liefdevollere manier): ‘Ik wil jou niet meer’. Degene die jij het liefst, leukst en mooist vindt, wil graag verder zoeken naar een betere partij of, nog erger, heeft deze al in het vizier.
Gedumpt
Dat is een klap die ontreddert en ontwricht, lieve liefdes verdrietige, en niets minder dan dat. Alles waarvan je dacht dat je zeker was, waar je je leven omheen bouwde en je toekomst op baseerde, is plotseling opgeheven. Je basisveiligheid wankelt. Misschien nam je eerst je toevlucht in allerlei gedachten om de paniek te bezweren. Je koesterde hoop dat deze vergissing weer rechtgezet ging worden of ging meteen in de super positieve ‘dit is het beste voor iedereen’-houding. Je geest beschermde zich om het nieuws niet in een keer op te slokken, maar stukje bij beetje in zich op te nemen.
Boosheid, verdriet en tranen
Waarschijnlijk ben je ook boos geworden – op jezelf in de vorm van vernietigend zelfverwijt (je deed dit en dat fout, dus geen wonder dat de ander bij je weg wilde) en naar de ander (wat een ongelofelijke trut/eikel, eigenlijk was je ook te goed voor haar/hem). Je probeerde mogelijk de relatie, jezelf en de ander te analyseren met een bezetenheid alsof er een code te kraken viel waarmee de breuk verklaard en daarmee ongedaan kon worden gemaakt.
Inktzwart verdriet
En daarna kwam het verdriet. Het zware, inktzwarte verdriet om het verlies van je geliefde en alles wat bij jullie leven samen hoorde – misschien zelfs een gezin. In diepste verlatenheid voel je een absolute eenzaamheid die, onhandig genoeg, alleen door de verlater lijkt te kunnen worden opgeheven. De rouw drukt je naar de grond, maakt je vleugellam en diepbedroefd. Zeg het maar hardop. Zeg het in de spiegel. ‘Het is uit.’ En huil.
Online training Tantra & seksuele energie
-
Voel je lichter, vrijer én levenslustiger
-
Meer uit je hoofd zijn en meer in contact met je lichaam
-
Meer dan 5.925 trainees gingen je voor
Ontwenningsverschijnselen
Huil, terwijl je weet dat de pijn die je toelaat en door je heen laat gaan nooit meer terug kan komen. Tranen die zijn gehuild, hoef je niet opnieuw te huilen. Het is als weeën hebben: elke wee zorgt voor meer ontsluiting en elke pijnscheut zorgt voor meer bevrijding. Je stelt je niet aan, lieve hartgebrokene. Liefdesverdriet trekt dezelfde sporen in het brein als griep, depressie en verslaving. De ontwenningsverschijnselen kunnen je letterlijk ziek maken. Dus wees maar ziek en zorg liefdevol voor jezelf.
Deze periode gaat je iets brengen
Je zult het nu waarschijnlijk nog niet geloven, maar deze periode van hartzeer gaat je ook iets brengen, als je het tenminste ten volle durft aan te gaan. Deze periode zal je helpen om inzichten te krijgen over jezelf, je houding in de liefde en de geliefden die je kiest. Het zal je stimuleren om dieper te graven, je leven tegen het licht te houden, oude shit op te ruimen en nieuwe kanten van jezelf te ontdekken. Je zult inzicht uit verwarring scheppen. Verdriet zul je omsmeden in kracht. Moed zul je uit angst en teleurstelling putten. Neem dat maar van mij, hartzeer overlevende, aan.
Laat jezelf vallen
‘If you desire healing, let yourself fall ill, let yourself fall ill’; dat zijn de woorden van Rumi die Marion Pauw en ik als motto hebben gekozen voor ons boek over liefdesverdriet. Laat jezelf maar vallen, en je zult merken dat je op een bodem belandt die sterker is dan de grond van schijnzekerheden waarop je eerst stond. Het is namelijk jouw eigen bodem en daar kun je niet doorheen vallen.
De beloning voor jezelf laten vallen is dat je hart in the end open zal blijven. Je plakt geen verhullende pleister op je gebroken hart, maar verzorgt je wond totdat het heelt. Het is daarom niet nodig om je hart te pantseren zodat je nooit meer gekwetst kunt worden.
Durf te vliegen
Zoek niet te snel naar een nieuwe liefde, dierbare verlatene. Die nieuwe geliefde, die komt vanzelf. Dat kun je gerust aan het leven overlaten. Wat veel belangrijker is, is dat jij de moed gaat vinden om weer helemaal lief te hebben – jezelf en op een bepaald moment weer een ander. Met een open hart, meer dan ooit. Niet langer onbevangen, want je weet nu dat elk romantische liefde steeds verandert en voorbij kan gaan.
Let maar op: je zult durven vliegen in de liefde, omdat je bereid bent te vallen. Vallen is niet erg. Je hebt immers geleerd hoe weer op te staan.
Met liefde en respect voor hoe je deze pijnlijke ervaring draagt,
Susan
Beeld: fotografie door Alan Jensen, styling en productie door Cyn Ferdinandus
Meer Happinez?
- Omgaan met verlies: zo bied je troost
- Waarom een ommetje maken zo fijn is
- Ben jij emotioneel afhankelijk? Zo stop je ermee
