Met een grote groep aan een lange tafel zitten, de wijn van je moeder omstoten bij een iets te enthousiast vertelde anekdote, door elkaar heen praten en niemand verstaan, een berenknuffel geven aan je broer, het kind van je zus op schoot nemen en een smakzoen krijgen van je tante die te laat is.
Mocht je kerstdiner er zo uitzien, dan niet dit jaar. Deze decembermaand zullen de feestdagen in kleine kring en op ruime afstand worden gevierd.
Feestdagen op afstand
Hoe zal het voelen om hoogstens enkele dierbaren te zien en deze ook nog letterlijk op afstand te moeten houden? Ik kan me er al wel iets bij voorstellen: je komt binnen, roept een groet en blijft dan onhandig staan. Je wil elkaar vastpakken en zegt misschien iets om de spanning van dat onvervulde verlangen op te lossen, zoals ‘Tja, dat mag niet he? Dan maar zo.’ Dan beeld je een nepomarming in de lucht uit, werp je een handkus of raak je elkaar misschien met de ellenbogen aan. Later op de avond zou je iemand een kneepje willen geven als er iets gevoeligs besproken wordt of een klap op de schouder bij een onbedaarlijke lachbui.
Liefdesenergie
Gelukkig is er nog een andere vorm van ‘aanraking’: die met de ogen. Oogcontact kan nog altijd. Dat klinkt als een slap aftreksel, maar eigenlijk is het sowieso het krachtigste middel om te verbinden. Je kunt er zelfs verlegen van worden, zo direct en intiem kan het zijn. Benut het ten volle deze december: kijk eens niet weg, houd het oogcontact zo lang vast als je maar durft en je zult je hart voelen openzwaaien. Ogen zijn de deur naar de ziel. Eindeloos veel liefdesenergie kan worden uitgewisseld in een intense blik, minstens net zo veel als bij een innige omhelzing.
Diepgang
In elke beproeving zit een kans verstopt. Omdat de vorm van de feestdagen dit jaar anders is, valt de gebruikelijke en misschien wat te diep ingesleten dynamiek weg. Oude patronen in het familiesysteem hebben minder kans om zich te laten gelden. Die broer die altijd het hoogste woord voert, is er misschien op dezelfde avond niet bij, waardoor eindelijk je moeder eens van zich laat horen. Omdat je oude tante thuisblijft, bel je haar op en hebben jullie een onverwacht mooi gesprek. Omdat de groep kleiner is, lukt het je misschien beter om bij jezelf te blijven. En omdat we allemaal door een uitdagende periode gaan, is de conversatie nu eens niet oppervlakkig maar vol diepgang.
Hunkering naar contact
Het allermooiste van een teleurstelling – over dat je dat ene familielid niet zult zien en het andere niet kunt omarmen – is dat het verlangen erachter zich zo duidelijk manifesteert. Onze huidhonger, eenzaamheid en schermmoeheid tonen haarscherp onze hunkering naar echt contact. Dit is wat we ten diepste willen: werkelijke verbinding en verwantschap. Een nabijheid voelen met vrienden, maar ook met onze familie; de mensen die ons veel hebben gegeven en veel niet konden geven. Wie weet, als je het jezelf toestaat om waar te nemen wat je voelt, kun je meer verbinding met jezelf en anderen vinden dan je ooit eerder hebt ervaren.
Meer Happinez?
- Zo blijf je liefdevol communiceren met je partner
- Een brief aan alle bonusouders (of hoe je jezelf ook noemt)
- Je kunt niet alles verklaren met de ratio – en dat is maar goed ook
